Hoi! De afgelopen weken heb ik veel gegeocached. Zo veel zelfs, dat ik er zelf gek van werd. Ik werd competatief, iets wat ik normaal nooit ben. Ik kreeg zelfs stress van het geocachen. Ik heb besloten voorlopig even helemaal te stoppen met geocachen want ik heb er voorlopig even grondig genoeg van. Door het obsessieve geocachen is het fietsen er de laatste tijd ook aardig bij ingeschoten: ik bezocht de geocache locaties weliswaar per fiets, maar ik mis dan duidelijk het landurige monotone ritme van het fietsen wat ik zo bijzonder van het fietsen vind. Tijdens het geocachen moest ik regelmatig afstappen, zoeken, weer opstappen en verder fietsen waardoor het monotone ritme verstoord werd.
Vandaag was het mooi weer en na een paar uurtjes gewerkt te hebben ben ik op de ligger gestapt en ben ik richting Bourtange (Groningen) gefietst. Deze vestingplaats vind ik altijd leuk om te bezoeken en dit stukje van Groningen bevalt mij ook altijd erg goed om te fietsen. Toen ik in Bourtange arriveerde was men met een kanon aan het schieten wat nogal lawaaiig was, precies toen ik arriveerde schoot men er mee en ik werd hier toch wat gestressed van. Ik ben direct omgekeerd en verder gefietst. Even wou ik terug naar huis maar ik besloot om toch maar even de grens over te fietsen. Toen ik in Duitsland arriveerde werd ik een stuk relaxter. Voor mijn gevoel was het hier nog weer rustiger dan het al rustige Groningen.
Ik was al snel in Rhede want met de wind in de rug en snelheden van ongeveer 30 km/uur ging het fietsen vlot. In Rhede heb ik eerst de “nieuwe” kerk gefotografeerd. Daarna even koffie met kuchen genomen en even een praatje met het personeel gemaakt. Daarna doorgefietst naar de oude kerk van Rhede. Een heel fraai gebouw. Men was bezig de kerk aan het reinigen en een medewerker kwam naar mij toe om een praatje te maken. Hij legde uit dat ze met een hogedrukspuit de stenen en voegen schoon maakten en dat ze daarna de voegen opnieuw vulden. Met een chemisch goedje konden de stenen geimpregneerd worden zodat geen regenwater meer in de stenen kon trekken.
Daarna ben ik naar Stapelmoor gefietst, hier staat een zeer fraaie kerk die ik al een tijdje op mijn verlanglijstje had staan om te bezoeken. Het is echt een beetje een “spook”-kerk. Toen ik Rhede verliet, zat ik al aan de Eems. Via deze rivier ben ik via dijkjes naar Stapelmoor gefietst. Dit stukje Eems is landscappelijk toch weer iets anders dan de zuidelijkere versie van deze rivier. Het gaf mij een beetje het gevoel dat ik ook langs de Duitse waddenkust ervaarde.
De kerk in Stapelmoor was zoals ik al had verwacht erg fraai. De deur was open dus ik kon hem ook nog van binnen bezichtigen. Het interieur was fraai; witte kleuren en een mooi kerkorgel.
Na dit bezoek ben ik weer richting Nederland gefietst. Ik twijfelde nog even of ik door wou fietsen tot de waddenzee maar omdat ik vrij laat was vertrokken en omdat het al weer redelijk snel donker wordt heb ik dat niet gedaan. Hopelijk gaat dat binnenkort nog gebeuren.
Toen ik de grens naar Nederland weer overstak, kwam ik aan in Bellingwolde. Hier was ik op mijn Vardoe fietstvakantie van dit jaar ook langsgefietst. Toen was mij vooral de kerk opgevallen maar dit keer vielen mij een groot aantal fraaie Groningse herenboerderijen op. Deze heb ik gefotografeerd en ook de Magnuskerk in Bellingwolde heb ik geprobeerd te fotograferen. Dit was nog niet eenvoudig want de zon stond al laag waardoor het moeilijk is om goede foto’s te maken. Daarnaast staan er om de kerk heel veel hoge bomen zodat het erg moeilijk is om de kerk goed te fotograferen. De toren is gescheiden van het schip / koor.
Daarna kwam ik in Wedde aan waar een braderie was. Omdat mijn water op was en omdat ik geen supermarkten was tegengekomen besloot ik maar een cafe binnen te gaan. Normaal bezoek ik nooit cafe’s, maar dit keer had ik water nodig. Het cafe was fraai ingericht. Er zaten wat oude mannen en nog wat andere mensen. Ik bestelde een cola en ik vroeg of men mijn flesje even met water wilde hervullen wat geen probleem was. Tijdens het wachten begon een zeer irritante oudere Duitse man zonder op te houden tegen mij te zeuren. Hij vroeg, waarom ik naar het plafond staarde en waar ik naar keek. Ik vertelde hem, dat ik naar de verzameling antieke lampen keek. Hij zat langdurig te zeuren over waar ik naar keek en dat hij wel doorhad waar ik naar keek. Ik begreep hem niet en hij bleef maar zeuren en lachen. De andere kroegbezoekers namen hem zo te zien niet serieus. Hij was zo te zien aardig bezopen wat hij zelf toegaf. Hij vroeg daarna of ik een vrouw had want hij zag dat ik alleen op de fiets was en dit was nogal moeilijk voor hem om te begrijpen: hij vertelde de andere bezoekers steeds, dat ik alleen was op de fiets was.
Hoewel ik zo ver mogelijk van hem weg was gaan zitten, bleef hij maar schreeuwen in het Engels, dat hij mij 1 vraag moest stellen. Ik negeerde hem maar en heb snel mijn cola opgedronken om hem weer te smeren want ik begon mij grondig te irriteren aan de deze bezopen en zeer opdringerige man. Toen ik opstond, ging hij voor mij staan en vertelde weer, dat hij mij 1 ding moest vragen. Hij had het over of ik een vrouw had en over mijn water, want hij begreep volgens mij ook niet, dat ik water had besteld. Ik heb hem vriendelijk gezegd dat ik nog een stuk moet fietsen en geen tijd voor hem had en heb de andere mensen vriendelijk gedag gezegd.
Daarna ben ik verder terug naar Emmen gefietst. Het laatste stukje van de route werd wat saai maar het was ook al donker inmiddels. In Musselkanaal heb ik nog wat gegeten en daarna ben ik naar huis gefiest. Het was een erg geslaagde tocht.
Route:
Total distance: 135999 m
Total time: 09:48:17
Download
Bij dezen weer een flinke lading foto’s van de tocht: