Hoi,
inmiddels ben ik aardig voorbereid op de tweede vakantie voor dit jaar. Ik heb een lichtere wind / regenjas die ook nog eens beter geacht wordt te ademen en na lang nadenken heb ik besloten een e-reader aan te schaffen. Aanvankelijk overwoog ik een smartphone te kopen zodat ik wat eenvoudiger mijn weblog kon updaten en wat browsen onderweg. Echter na het proberen van enkele 5+ inch ‘high end’ smartphones bleek mijn vermoeden te kloppen: smartphones zijn waardeloze apparaten. Je betaalt er zo’n 500 a 600 euro voor en het typen is ronduit waardeloos.
Een netbook is dan veel beter alleen dat vind ik weer vrij groot en zwaar: al snel zo’n 1,3 kg. Een tablet was nog het beste compromis: niet te zwaar en het typt ook goed genoeg. Echter bij langdurig gebruik raken de ogen vermoeid. Ik kwam toen op het idee van een e-reader. Dat is niet zo’n kleurrijk flitsend apparaat als een tablet maar het heeft een erg rustig en mooi scherm dat veel op een papieren boek lijkt. Daarnaast zijn deze apparaten erg energiezuinig dus opladen hoef je ze bijna niet als ik het mag geloven. Ik kan nu enorm veel boeken meenemen terwijl de reader minder dan 200 gram weegt. Het grappige is dat het ding ook wifi heeft en een experimentele webbrowser. Toen ik deze browser uitprobeerde bleek dat ik er zelfs berichtjes op mijn weblog mee kan publiceren! En er zit ook nog een schaakspel op, dus best een gaaf apparaat.
Ik heb vandaag na een week niet geligfietst te hebben weer even een klein stukje gefietst, dit keer met fietsschoenen en dat gaat toch wat beter. Desondanks ga ik waarschijnlijk toch met gewone pedalen en schoenen op pad. De reden is dat mijn Bebop pedalen verticaal niet vastklikken en omdat ik de mogelijkheid wil hebben om het midden van mijn voeten op het pedaal te plaatsen. Praktisch alle schoenen hebben alleen een bevestiging bij de bal van de voet. Daarnaast steekt het plaatje te veel uit indien ik deze in het midden van de zool bevestig. Waarom alle fietsschoenen alleen een bevestiging bij de bal van de voet hebben weet ik niet want mij lijkt het logischer om het midden van de voet op het pedaal te plaatsen. De kracht komt dan meer uit de dijbeenspieren i.p.v. de kuitspieren en de krachten rondom het enkelgewricht zijn in mijn beleving veel lager.
Het balhoofd is weer in orde en het stuurt erg reactief maar dat zal wel weer wennen en minder worden als de fiets door alle hobbels van de fietpaden is gestuiterd.
Ik begin steeds meer zin te krijgen in de komende fietstocht. Dit jaar begon met erg veel stress omdat het lichaam enorm tegenwerkte. Ik heb een goede eerste fietstocht gemaakt maar de onzekere start en het fietsen in dichtbevolkt en toeristisch gebied zorgden er voor dat deze tocht toch minder bijzonder aanvoelde dan afgelopen Lapland-tochten. Iedere avond was het weer een groot feest op de campings met barbeque, bier en sociale sessies. Ik miste de leegte en de ruigheid van het noorden. Daarom ga ik nu in een zo recht mogelijke lijn op mijn doel af en dat is dit jaar o.a. Finland. Ik neem mijn bekende route die ik al zo’n vijf keer heb genomen: dag #1 Bad Zwischenahn waar ik altijd op dezelfde camping sta met de oude man van de receptie die platduits spreekt wat bijna hetzelfde als Drents is en waar ik traditioneel een Krombacher bestel. Ik sta dan aan een lawaaiige weg bij het kuuroord. Dag #2 is Hemmoor met de duikers-camping, een camping bij een meertje waar veel gedoken wordt. De overige dagen zullen ook door bekend gebied gaan en ik eindig dan in Travemunde waar mijn boot naar Trelleborg vertrekt. In Zweden ga ik door het binnenland zo snel mogelijk omhoog richting Finland. Dit jaar geen gepruts meer met HDR-foto’s en bezienswaardigheden maar vooral fietsen. Zo veel mogelijk bezienswaardigheden en grote steden overslaan.
Ik hoop dat ik dit keer wel in de juiste fiets-flow raak net zoals vorig jaar. Pas als ik in deze flow kom dan gaat het min-of-meer vanzelf: je moet er nog wel voor werken en je hebt wel eens mindere momenten maar de motivatie blijft en je blijft gefocust op de noordelijke kust van Finnmark.